Γύρισα τό διακόπτη κι έσβησα
τό φεγγάρι
'Εκλεισα μέ πάταγο τήν πόρτα
καί τ' αστέρια σωριάστηκαν μικρές
σπίθες στίς πέτρινες πλάκες.
Δέσμια στά γιατί καί τά πρέπει
ξέχασα τά χαμόγελα κι έβρεξα
δάκρυα απόγνωσης τό κορίτσι
πού τό λέγαν Σιωπή.
ΜΕΛΙΡΡΥΤΟΙ ΛΟΓΟΙ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΡΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου