Κυκλάμινο δειλό, μαβί
κάτω απ' τις πέτρες τις υγρές,
μικρό, χιλιόμορφο, χινοπωριάτικο
λουλούδι.
Όμοιο με σένα η αγάπη μου η τόση.
Διαβάτης ξένος που διαβεί
δε θα σε δει.
Έτσι κρυφά μέσ' την καρδιά
σ' έχω απιθώσει.
μαβί ανθάκι τρυφερό
σκόρπια χρυσά ξερόφυλλα,
αδέξιο χέρι ψάχνοντας
πώς να σε κόψει;
Δεν είναι ψέμα η αγάπη μου η τόση.
Μα έτσι βουβή
έτσι κρυφή
άγριο κυκλάμινο σε πέτρα υγρή
πώς να στεριώσει;
ΜΕΛΙΡΡΥΤΟΙ ΛΟΓΟΙ
εκδόσεις ΩΡΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου